Ulusal birlik neden sağlanamıyor?-3

Kürt ulusal birliğinin sağlanması için 1980 yılından günümüze birçok çalışma, konferans, çalıştay yapıldı. Ulusal birliğin sağlanması için önemli adımlar atılsa da girişimler sonuçlanamadı ve ulusal kongre toplanamadı.

1983’te PKK ile KDP arasında ortak çalışma yürütmek amacıyla 9 maddeden oluşan bir anlaşma imzalandı. Bu anlaşma 1986 yılına kadar devam etti. Ancak KDP 1986 yılında tek taraflı olarak bu anlaşmadan çekildi.

CUD ve CUQD cephesi

1980’de Başur’daki partiler arasında iki cephe kuruldu. Bunlardan biri Irak Ulusal ve Demokratik Ulus Cephesi (Eniya Nîşitmanî û Netewiya Demokrasi Iraq ) diğeri ise Ulusal Demokratik Cephe’ydi (Eniya Nîştimaniya Demokratîk) Irak Ulusal ve Demokratik Ulus Cephesi’nde YNK, Kürdistan Sosyalist Partisi, Herêma Serkirdayetiya Hizba Baas (Baas Bölge Partisi), Sosyalist Arap Hareketi ve Irak Komünist Partisi yer alıyordu. Bu cephede iktidar olan parti YNK’ydi.

Ulusal Demokratik Cephe’de ise KDP, Kürdistan Sosyalist Partisi, Komünist Parti ve Sosyalist Kürt Partisi yer alıyordu. Bu cephedeki iktidar partisi KDP’ydi.

Kürdistan Komünist Partisi, dengenin sağlanması için her iki cephede yer aldı. Daha sonra Kürdistan Sosyalist Partisi de iki cephede de yer almaya başladı.

Dengeli iki cephe kurulması için cepheler arasında birçok görüşme yapıldı. Ancak İran ve Irak gibi devletler ajanları aracılığıyla iki cepheyi bozmak ve cepheler arasında derin anlaşmazlıklara yol açmak için çalıştılar. Dış devletlerin müdahalesi sonucu iki cephe arasında uzun süreli bir iç savaş çıktı.

2013 yılındaki ulusal birlik çalışmaları

2013’te PKK Lideri Abdullah Öcalan’ın talebi üzerine Hewlêr’de geniş kapsamlı bir toplantı yapıldı. Kürdistani partilerin temsilcilerini çoğu toplantıda hazır bulundu. KDP temsilcileri ilk kez toplantıya katıldı. Bu toplantının amacı ulusal birliğin sağlanmasıydı. Toplantılar 6 ay boyunca devam etti. Farklı çalışmalarda görev yapmak üzere birçok komisyon oluşturuldu. Öcalan, ulusal kongre eşbaşkanlığı için Leyla Zana ve Mesud Barzani’yi önerdi. Ancak bazı engellemeler nedeniyle bu çalışmalar sonuçsuz kaldı.

Kürdistan Parlamentosu’nun kurucularından ve KNK Üyesi Heme Emin Pênciwêni, bu toplantıları şöyle değerlendiriyor; “Toplantılar iyi bir şekilde yürütülüyordu. Toplantı çalışmalarının yapılması için birkaç komisyon kuruldu. Ancak toplantılar ulusal kongrenin toplanmasına doğru gittiğinde dış devletler ulusal kongrenin toplanmaması için kendilerine yakın olan Kürt taraflar üzerine ciddi baskı kurdular.”

Heme Emin Pênciwêni, “Kürt tarafları üzerinde baskı oluşturan devletler hangileriydi?” sorusuna; “İsimlerini söylemek istemiyorum. Ama Türkiye’nin hangi tarafa, İran, Irak ve Suriye’nin hangi tarafa yakın olduğu açıktır” dedi.

Türkiye bütün ulusal birlik çalışmalarına karşıdır

1995 yılında ulusal birliğin sağlanması için ciddi çalışmalar yapıldı. Ancak Türkiye bütün süreçlerde ulusal birlik çalışmalarına karşı olmuştur. Siyasi, ekonomik ve askeri baskılarla ulusal birlik çalışmaları önünde engel çıkarmıştır.

Siyasi Gözlemci Dr. Fayeq Gulpi, işgalci devletlerin Kürt ulusal birliği çalışmaları önünde çıkardıkları engellere ilişkin şunları söyledi; “Her devlet farklı şekillerde Kürt ulusal birliği çalışmaları önünde engeller çıkarıyor. İran kendi çıkarları için birçok kez Başur’daki partileri bir araya getirmek istemiştir. Türkiye ise farklı bir şekilde Kürt ulusal birliğinin sağlanmaması için engeller çıkarmaya çalışıyor.”

Kürt ulusal birliğinin sağlanması yıllardır büyük bir ihtiyaç olarak önemi koruyor. Ulusal birliğin sağlanması için yapılan çalışmalar devam ediyor. Kürdistan parçalarının çıkarları birbirine bağlıdır. Bununla birlikte Kürdistan’ı işgal eden devletler ulusal birlik çalışmalarının başarıya ulaşmaması için ellerinden geleni yapıyorlar. Ancak Kürt halkının gözü Kürt ulusal birliğinin sağlanmasında ve Kürdistani partilerin bu hassas süreçte tarihi adımlar atmasını ve ulusal birliği sağlamalarını istiyor.

(hb/eo)

https://www.youtube.com/watch?v=2OpRB-hnMkQ”>