Halepçe Belediye Başkanı: Biz Kandil Belediyesi örneğinden çok faydalandık

Halepçe Belediye Başkanı Kiwestan Ekrem, Kandil Halk Belediyesi ile aralarında çok iyi bir ilişki olduğunu ve deneyimlerinden yararlandıklarını belirterek, “Rojava’yı ziyaret etmek istedik ama siyasi nedenlerle izin vermediler. Ama iletişim kurmak önemli” dedi.

Halepçe Belediye Başkanı Kiwêstan Ekrem, ajansımızın kadının çalışma hayatı ve yönetimdeki rolü ve önemine ilişkin sorularını yanıtladı.

*Halepçe tarihinde önemli rol oynayan bu kadınlar kimlerdi?

19. yüzyılda Halepçe’de kadınlar yönetebiliyordu. Birçok tarihi kaynak, o dönemde Halepçe’nin valisi olan Adile Xanim’in, bölgeyi Xaneqin, Sine ve Bane’ye kadar kontrol ettiğini söylüyor. Adile Xanım yönetimde, siyasette ve toplumsal alanda çalışabiliyordu ve Halepçe’deki sosyal ilişkileri çok iyiydi. Örneğin, Cuhiler ve Müslümanlar arasında çok iyi bir ilişki kurmayı başardı. Halepçe’de tarih boyunca Irak’ın başka hiçbir yerinde bulunmayan birçok güzel yapı vardı.

*Toplumun gelişmesinde önemli bir role sahip olmaları için kadınlar ne yapmalıdır?

Toplumsal, siyasal ya da idari olsun her alanda kadının öncülüğü var ama önündeki engelleri aşmak için kadınların inanması gerekiyor. Örneğin; Adile Xanım 19. yüzyılda yönetici olmuş ve onlarca toplumsal sorun olsa da devam etmiş ve başarılı olmuştur.

*Halepçe Belediye Başkanı olduğunuzda ne gibi engellerle karşılaştınız?

Ben de geçmişi olan biri olarak buraya geldiğimde tecrübe, çalışma ve rekabet olduğunu söyleyebilirim. Ancak buna rağmen sorunlarla barışçıl ve dostane bir şekilde yüzleşebildim. Çünkü asla soruna sorunla karşılık verecek biri değildim. Karşınızdaki için, nezaketle cevap vermek, onun  için zaten en büyük cezadır. Bu kapsamda Halepçe’deki engelleri kırmayı başardım. Ayrıca artık Irak’ın diğer bölgelerinde ve Kürdistan Bölgesi’nde daha fazla kadın çalışıyor.

*Kadınlar yönetimde sorumluluklarını yerine getirebiliyorlar mı bu kapsamda rollerini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Yönetimin her aşamasında kadının varlığı, kadının gücü ve yaptığı işe olan etkisini  gösteriyor. Ne yazık ki, 2016 yılından bu yana Belediye Başkanı olan ben dahil olmak üzere yurttaşlara gerektiği gibi hizmet edemedik. Bunun nedeni, Kürdistan Bölgesi’nde 2015 ve 2016 yıllarında yaşanan mali kriz ve ardından hepimizi olumsuz etkileyen DAIŞ savaşının çıkmasıdır. Bunun için göz önündeki işleri yapamadık. Belediye gerçekten hizmet ve bütçe demek, maalesef şu an elimizde bunlardan hiçbiri yok.

*Eğer projelerin yapımı için yeterli bütçe yoksa belediyenin önemi nedir?

Bu konuya değinmekten mutluluk duyarım, birçok kişinin dediği gibi eğer bütçe  yoksa neden işimden istifa etmiyorum ama istiifa etmem sorunu çözmeyecek. Çünkü benim yerime onlarca kişi daha gelse de, bütçe yoksa  işler yine yapılamayacak. Bütçe yetersizliğinden caddelere asfalt dökemiyoruz, asıl sorunumuz bu. Ben Halepçeliyim ve evim Halepçe’de. Yurttaşları gece gündüz ziyaret ediyorum. Her yeri biliyorum. Halkın tüm sorunları benim sorunumdur. Halk için somut işler yapmaktan daha iyi bir şey yoktur. Ancak maalesef mali ve siyasi kriz nedeniyle etkimizi sürdüremiyoruz.

*Halepçe yönetimindeki diğer kadınlarla ilişkiniz nedir?

Aramızda iyi bir ilişki var. Ama yönetim açısından bizim işimiz farklı, üniversite yönetimi benim işim olmamasına rağmen aramızda iyi ilişkiler var. Örneğin Üniversite Rektörlüğü proje için araziye ihtiyaç duyuorsa onlara yardımcı oluyoruz. Kadınlar birbirleriyle olan ilişkileri nedeniyle genellikle birbirlerine yardımcı olurlar. Her ne kadar benim işim olmasa da sorunları beraber çözüyoruz, çalışanları yetmediği zaman buradan çalışan gönderiyoruz. Tüm kadın liderlerle iyi ilişkilerimiz var. Birlikte çalışmayabiliriz ama aramızda uyum var.

*Halepçe Belediyesi’nin sunduğu projeler arasında kadınlara yönelik bir proje var mı?

Maalesef o kadar çok sorunumuz var ki, bunun hakkında konuşmaya sıra gelmedi. Ancak bir kadın hakları aktivisti olarak, sponsorluklar desteğiyle kadınlar için yaptığımız bazı çalışmalardan gurur duyduğumu söyleyebilirim. Ebabey’de Adile Xanım’ın mezarını bulabildik ve görevimiz gereği küçük bir türbe yapıp heykelini diktirdik. Heykeli Halk Bahçesi’ne yerleştirildi. Halepçeli bir genç kız olan Roşna Bahçesi adında küçük bir bahçe açabildik.

*Halepçe’de kazanım olarak gördüğünüz neler yaptınız?

Belediye bahçesinde Kürtlerin dostu olarak görülen Daniel Mitterrand için bir bahçe yaptım. 1992 yılında Halepçe’yi ziyaret ettiğinde bütün yaşananları görmüş. Onun için güzel bir heykel dikildi ama İslamcılar heykeli kırdılar. Belediyede bir kadın başkan olarak bu şehirde bir kadın heykelinin yıkılmasından utandım, bu yüzden belediye bahçesinde ona güzel bir heykel yaptık.

*Özellikle Süleymaniye ve Kandil gibi kadınların yönettiği diğer belediyelerle ilişkileriniz nasıl?

Süleymaniye Belediye Başkanı Leyla Hanım’ı resmi olarak ziyaret ettim ve tebrik ettim. Davetleri üzerine bizzat Kandil Belediyesi’ni ziyaret ettim. Onlara teşekkür ettim. Biz de onları Halepçe’ye davet ettik. Böylece birlikte çalışmalarımızdan haberdar oluyoruz. Aynı şekilde Rojava’daki Kobanê belediyesinden bir ekip Halepçe’yi ziyaret etti, biz de orayı ziyaret etmek istedik ama ne yazık ki siyasi nedenlerle oraya gitmemize izin verilmedi.

*Rojava’ya gitmenize kim izin vermedi?

Birkaç kadın belediye başkanından oluşan bir heyet olarak gitmeye karar verdik. Kerkük Belediye Başkan Yardımcısı bile yanımızdaydı. Ben de iletişime geçtim ve daha sonra siyasi nedenlerle gidemezsiniz dediler. Böyle zamanlarda ilişkilere sahip olmak önemlidir.

*Kandil Halk Belediyesi’ni ziyaret ettiğinizde neler hissettiniz?

Kandil Belediyesi’ne gittiğimizde kısa bir süre olsa da çok iyi bir ekibimiz vardı, onlardan bir şeyler öğrendik. Bazı yerleri ziyaret ederek onlardan örnek almamız için bir şeyler öğrenmemiz gerekiyor. Daha sonra onlarda Halepçe’yi ziyaret ettiler. Çalışmalarımızı yakından paylaştık. Kandil Belediyesi ile aramızda çok iyi bir ilişki var. Çalışmalarından iyi bir deneyim elde edebildik.

*8 Mart Dünya Kadınlar Günü için mesajınız nedir?

8 Mart için mesajım, bu gün için erkek egemen topluma karşı bir uyanış çağrısı yapmak. Kadınlar da erkekler gibi evlerinden çıkıp güçlerini göstermelidirler. En önemlisi, diğer tüm günlerde de mücadeleyi yükseltmeliyiz. Adım adım anlamalı, çalışmalı ve cinsiyetler arasında fark olmadığını söylemeli ve beraber iyi işler ortaya çıkarabileceğimize inanmalıyız.