Lübnan seçimlerinde Hizbullah müttefikleri gerileme yaşıyor
Lübnan’da pazar günü gerçekleşen genel seçimlerde sayım işlemi yaşanan elektrik kesintilerinden dolayı yavaş ilerlerken resmi olmayan ön sonuçlar parlamentoda çoğunluğu elinde bulunduran İran destekli Hizbullah’ın müttefiklerinin sandalye kaybına uğradığını işaret etti. Suudi Arabistan destekli Lübnan Kuvvetleri Partisi’nin (LF) ise milletvekili sayısını artırdığı belirtiliyor.
Son olarak 2018’de yapılan parlamento seçimlerinde meclisteki 128 sandalyenin 71’ini kazanmayı başaran Hizbullah çoğunluğu elde etmişti.
Ülkede yaşanan mali çöküş ve Beyrut Limanı patlamasından yönetici kesim sorumlu tutulmuş, bu seçimlerde Hizbullah’ın meclis çoğunluğunu koruyup koruyamayacağı merak konusu olmuştu.
Ön sonuçlar ayrıca Hizbullah içinde de önemli sarsıntıların yaşandığını işaret ediyor. Zira Hizbullah müttefiklerinden ve ülkenin en eski siyasi hanedanlarından birinin oğlu olan siyasetçi Talal Arslan’ın koltuğunu, reform çağrıları ile gündeme gelen Hizbullah yöneticilerinden Mark Davu’ya kaptırdığı belirtiliyor.
Ayrıca ilk sonuçlar bir reform platformunda kampanya yürüten ve ekonomik krizin sorumlularından hesap soracaklarını vaat eden en az beş bağımsız adayın meclise girmeyi başardığını gösteriyor.
Bu kazanımlar parlamentoda Hizbullah’ın müttefiki ve mecliste şu andaki en büyük Hristiyan partisi Özgür Yurtsever Hareketi’nin (FPM) Lübnan Güçleri (LF) tarafından geçilebileceğini işaret ediyor.
Lübnan Güçleri’nin basın ofisi başkanı Antoinette Geagea, LF’nin meclisteki sandalye sayısını 5 artırarak 20’ye çıkardığını açıkladı.
FPM’nin seçim koordinatörü Sayed Younes ise Reuters’e verdiği demeçte, Özgür Yurtsever Hareketi’nin iki sandalye kaybederek 16 milletvekili çıkaracağını belirtti.
FPM, kurucusu Cumhurbaşkanı Michel Avn’ın 2005’te Fransa’da sürgünden dönmesinden bu yana parlamentodaki en büyük Hristiyan partisi idi. Avn ve LF lideri Samir Geagea iç savaşta karşı karşıya mücadele etmişti.
Seçimlerin ardından parlamentoda partiler bir kabine kurulması için aylar sürebilecek müzakerelere başlayacak. Bu sürecin uzaması ve reformların hızlı bir şekilde hayata geçirilememesi ekonomiye yapılabilecek uluslararası yardımların gelmesini geciktirebilir.